Anasayfa
tarafından BraveHeart Ptsi 28 Tem. 2008 - 11:421. minibüse binince direk oturup parayı diğerlerine uzattırmak..
06 plaka görünce bi takım sesler çıkarmak..
istanbul simitlerine laf etmek..
gemi düdüü duyunca korkmak..
karum'dan,armada'dan bahsetmek..
manhattan club'dan,gölge'den bahsetmek..
edit:ya bende ankaralı'yım,ankaralı olduğum gibi bi de severim.
2. kesinlikle ve kesinlikle hitap ederken "hocam" kelimesini kullanmaktır.
3. minibüse dolmuş demek (ankaralılar minibüslere inatla dolmuş derler, bu da sarı dolmuş kültürünün orada varolmadığından ileri gelir)
4. devamlı gilli konuşmaları
- teyzemgiller geldi..
- ahmet-gillere gidyom.
- babam-giller aradı.. vs.vs.vs.
5. çaktırmadan iki lafından birinde istanbul'a laf sokmak.
6. "ankaralıyım" demek de ankaralı olduğunu belli etmenin yollarındandır. keza istanbulluyum derseniz de istanbullu olduğunuz ortaya çıkar. illa ki ankaraya ve ankaralılara laf sokuşturmanın gereği yoktur.
7. 'insanlar şu denizde ne bulur anlamam' demek ya da 'deniz olmadan yaşayamam' diyenlere ifadesiz bi suratla bakmak... içine girmedikçe denizin kocaman bir tablodan farkı olmadığını anlatmak için çaba sarf etmek.
8. - "angaralıyım" demek.
- "k ile g harfi aynıdır, o zaman k gereksizdir" diye düşünmek
- karanfil, selanik, tunalı, izmir, sakarya, arjantin, kuğulu gibi kelimelere anlaşmak
9. en belli eden nokta k ve g kelimelerinin ağızdan çıkarken değişimidir(angara,galem,gadın gibi vss)
10. her gidilen şehirde sırasıyla metro, havuz, fıskiye ve alt/üst geçit aramaktır.
11. bir kişiyle konuşurken üçüncü bir şahıstan bahsediliyorsa ondan bebe diye bahsetmek. bebe aşağı bebe yukarı ne bu kardeşim.
12. insanlara hocam diye hitap etmek
olur olmaz biryerlerde sıraya girmek
13. + yaya geçitlerini kullanmamak en büyük belirtilerinden biridir.. yaya geçidi 5adım ötende de olsa o sırada yayalara kırmızı ışıkta yansa yol boşsa geçeceksin karşıya...
+ "deniz yok ankara'da, deniz olmadan yaşanılır mı bunalır insan" diyenleri anlayamamak.. oysaki ne gerek vardır ki denize? deniz, tatilde girilip yüzülen büyük su kütlesidir. hem öle hergün deniz görünce tatilde bir değişiklik olmaz canı sıkılır insanın..
+ şehrin çoğu yerine ulaşımı metro ve ankaray ile sağlamak..
14. "la bebe naber la? mal mısın olm?" falan demek.
15. konuşurken cümlenin yüklemine üç kip birden bindirmek örneğin gelecekmişti, gidecekmişti vs
16. yolda birine çarparsa dönüp özrünü bildirmek..istanbula taşındığım zamanlarda yani 3 sene önce bir arkadaşımla cumartesi günü bakırköyde buluşmak gibi bir salaklık yaptık. neyse tabii cumartesi ve bakırköy. yani iğne yere düşemiyor, olmuyor, öyle bi kalabalık ve haliyle yürürken çarpıyorsunuz birilerine ve ben dönüp pardon falan diyorum. bir iki üç derken arkadaşım uyardı, napıyorsun dedi. burası ankara değil çarp ve geç yeni adetler getirip kafasını karıştırma kimsenin.
17. k harflerini g şeklinde dikkat çekecek bir şekilde telaffuz etmek.
19. en güncelinden suya olan hasreti dile getirmek. ya da şöle kana kana, büyük bir iştahla su içmek de olabilir ve ya saatlerce duş almak
20. ankaralı olanların(ankara'da yaşayanlar değil) kızlarına ve erkek evlatlarına, evlenirken 3 gün 3 gece şenlik yapması. kına gecesi ismi altında, ankara'ya has müziklerle oynamak. kıza gız demek, g harfini k harfinden çok sevmek, k'yi dışlamak.
21. geldiğin şehirlerde aspava varmı diye aranmak..
22. ankaraya her gelen istanbullunun deniz özlemini anlayamamak hatta malum şahsa bu durum itibariyle kızmak.
23. ankara havası dinlemek, söylemek falan. durup dururken "bu zamane gızları bir sakıza öptürür, kutusuylan alayım yavrum" tarzı şarkılar söylemeye başlamak. hobaa.
24. her yerde 'sıra' olduğunu sanıp en sona kalmak.
'ankara havası' duyup coşmak, coşturmak.
'mal', 'la', 'bebe', 'bırağ' lafları başta olmak sureti ile konuşmayı renklendirmek.
herhangi bir toplu taşıma aracında hiç vakit kaybetmeden 'metro'dan bahsederek hava yapmak.
'ankara simidi'nin tadını hiçbir şeyde bulamamak.
dostun önü, gima'nın önü gibi ifadelerle hiçbir problem yaşamadan eş dostla buluşma planı yapmak.
aniden 'atım araaaaaaptır benim vay vay ammman, aman memleketim angara vay vay' diyerek olaya noktayı koymaktır.
06 plaka görünce bi takım sesler çıkarmak..
istanbul simitlerine laf etmek..
gemi düdüü duyunca korkmak..
karum'dan,armada'dan bahsetmek..
manhattan club'dan,gölge'den bahsetmek..
edit:ya bende ankaralı'yım,ankaralı olduğum gibi bi de severim.
2. kesinlikle ve kesinlikle hitap ederken "hocam" kelimesini kullanmaktır.
3. minibüse dolmuş demek (ankaralılar minibüslere inatla dolmuş derler, bu da sarı dolmuş kültürünün orada varolmadığından ileri gelir)
4. devamlı gilli konuşmaları
- teyzemgiller geldi..
- ahmet-gillere gidyom.
- babam-giller aradı.. vs.vs.vs.
5. çaktırmadan iki lafından birinde istanbul'a laf sokmak.
6. "ankaralıyım" demek de ankaralı olduğunu belli etmenin yollarındandır. keza istanbulluyum derseniz de istanbullu olduğunuz ortaya çıkar. illa ki ankaraya ve ankaralılara laf sokuşturmanın gereği yoktur.
7. 'insanlar şu denizde ne bulur anlamam' demek ya da 'deniz olmadan yaşayamam' diyenlere ifadesiz bi suratla bakmak... içine girmedikçe denizin kocaman bir tablodan farkı olmadığını anlatmak için çaba sarf etmek.
8. - "angaralıyım" demek.
- "k ile g harfi aynıdır, o zaman k gereksizdir" diye düşünmek
- karanfil, selanik, tunalı, izmir, sakarya, arjantin, kuğulu gibi kelimelere anlaşmak
9. en belli eden nokta k ve g kelimelerinin ağızdan çıkarken değişimidir(angara,galem,gadın gibi vss)
10. her gidilen şehirde sırasıyla metro, havuz, fıskiye ve alt/üst geçit aramaktır.
11. bir kişiyle konuşurken üçüncü bir şahıstan bahsediliyorsa ondan bebe diye bahsetmek. bebe aşağı bebe yukarı ne bu kardeşim.
12. insanlara hocam diye hitap etmek
olur olmaz biryerlerde sıraya girmek
13. + yaya geçitlerini kullanmamak en büyük belirtilerinden biridir.. yaya geçidi 5adım ötende de olsa o sırada yayalara kırmızı ışıkta yansa yol boşsa geçeceksin karşıya...
+ "deniz yok ankara'da, deniz olmadan yaşanılır mı bunalır insan" diyenleri anlayamamak.. oysaki ne gerek vardır ki denize? deniz, tatilde girilip yüzülen büyük su kütlesidir. hem öle hergün deniz görünce tatilde bir değişiklik olmaz canı sıkılır insanın..
+ şehrin çoğu yerine ulaşımı metro ve ankaray ile sağlamak..
14. "la bebe naber la? mal mısın olm?" falan demek.
15. konuşurken cümlenin yüklemine üç kip birden bindirmek örneğin gelecekmişti, gidecekmişti vs
16. yolda birine çarparsa dönüp özrünü bildirmek..istanbula taşındığım zamanlarda yani 3 sene önce bir arkadaşımla cumartesi günü bakırköyde buluşmak gibi bir salaklık yaptık. neyse tabii cumartesi ve bakırköy. yani iğne yere düşemiyor, olmuyor, öyle bi kalabalık ve haliyle yürürken çarpıyorsunuz birilerine ve ben dönüp pardon falan diyorum. bir iki üç derken arkadaşım uyardı, napıyorsun dedi. burası ankara değil çarp ve geç yeni adetler getirip kafasını karıştırma kimsenin.
17. k harflerini g şeklinde dikkat çekecek bir şekilde telaffuz etmek.
19. en güncelinden suya olan hasreti dile getirmek. ya da şöle kana kana, büyük bir iştahla su içmek de olabilir ve ya saatlerce duş almak
20. ankaralı olanların(ankara'da yaşayanlar değil) kızlarına ve erkek evlatlarına, evlenirken 3 gün 3 gece şenlik yapması. kına gecesi ismi altında, ankara'ya has müziklerle oynamak. kıza gız demek, g harfini k harfinden çok sevmek, k'yi dışlamak.
21. geldiğin şehirlerde aspava varmı diye aranmak..
22. ankaraya her gelen istanbullunun deniz özlemini anlayamamak hatta malum şahsa bu durum itibariyle kızmak.
23. ankara havası dinlemek, söylemek falan. durup dururken "bu zamane gızları bir sakıza öptürür, kutusuylan alayım yavrum" tarzı şarkılar söylemeye başlamak. hobaa.
24. her yerde 'sıra' olduğunu sanıp en sona kalmak.
'ankara havası' duyup coşmak, coşturmak.
'mal', 'la', 'bebe', 'bırağ' lafları başta olmak sureti ile konuşmayı renklendirmek.
herhangi bir toplu taşıma aracında hiç vakit kaybetmeden 'metro'dan bahsederek hava yapmak.
'ankara simidi'nin tadını hiçbir şeyde bulamamak.
dostun önü, gima'nın önü gibi ifadelerle hiçbir problem yaşamadan eş dostla buluşma planı yapmak.
aniden 'atım araaaaaaptır benim vay vay ammman, aman memleketim angara vay vay' diyerek olaya noktayı koymaktır.
